Terwijl Brech een dutje deed, wilde ik onze Bo nog kort even uitlaten voordat ik naar de studio ging. Dus ik dacht, laat een klein briefje achter. (of zoals Bløf zingt, een kattebel)
Weet Brech dat Bo al uit is geweest, hoeft zij dat niet meer te doen.
Zo gezegd zo gedaan.
Ik pak een blaadje, schrijf mijn boodschap op, xje erbij en ik leg het papiertje op tafel. En op dat moment zie ik het direct wegvallen tussen alle, alle, alle andere rommel die onze tafel meeeer dan rijk is...
DAT gaat ze nooit zien, dacht ik.
Dus ik duwde alle spullen rond het blaadje een beetje weg om het wat ruimte te geven...
Hmmm. En nog even een pennetje richting het blaadje, om het net wat meer focus te geven.
Focus?
Ruimte?
WIT-ruimte!
Leesrichting!
Compositie!
Dat zijn precies de dingen waar elke tekenaar zich dag in dag uit mee bezig houdt! Witruimte creeëren om je verhaal helder te kunnen laten communiceren! Focus brengen binnen een stripkader. Leesrichting bepalen voor de lezer. Compositie van de pagina!
Striptekenaars werken de hele dag door met deze elementen om zo tot een duidelijk leesbare illustratie te komen. Een mooi klein voorbeeldje van hoe striptekenen mijn echte leven beinvloed.
Hmm. Maar misschien dat we ook maar eens gewoon de tafel zouden moeten opruimen...